Σε αυτό τον σύγχρονο κόσμο που έχεις την αίσθηση όλο και περισσότερο ότι ακροβατείς στο περιθώριο της κοινωνίας, το μόνο που είναι σίγουρο ότι συμβαίνει είναι αυτό που υποστηρίζει ο Zygmunt Bauman: παρατηρείς τους ανθρώπους που είναι “έξω” από την κοινωνία και λες δε θα γίνω σαν κι αυτούς, θα έχω λογαριασμό στην τράπεζα, κινητό, ΑΜΚΑ, ΑΦΜ και τα λοιπά και τα λοιπά. Αυτό που φοβάσαι είναι μη γίνεις ένας από αυτούς τους άλλους, τους αόρατους απ΄το σύστημα. Πείθεις τον εαυτό σου ότι δεν είσαι ένας από αυτούς. Θέλεις να πιστεύεις ότι είσαι ορατός. Πόσο αλήθεια είναι αυτό;